Als AIOS ouderengeneeskunde werd ik de behandelend arts van een patiënte met het klassieke Locked-in Syndroom. Ik kwam er achter dat er toen vrij weinig tot niets bekend was over dit beeld in de verpleeghuizen wat ook geldt voor NAH in algemene zin. Nadat ik heb gekeken hoeveel mensen met het klassieke Locked-in syndroom verbleven in de verpleeghuizen en wat hun kenmerken waren, ben ik me gaan richten op de problematiek bij de grotere groep mensen met ernstig NAH in de verpleeghuizen en dan specifiek gedragsveranderingen. Dit heeft geleid tot een proefschrift dat ik met succes heb verdedigd in oktober 2021.
